مجله گردشگری

ستاره‌شناسان در تحقیقات اخیر خود متوجه شده‌اند که کهکشان‌های بزرگ برای رشد و تکامل بیشتر خود مواد تشکیل دهنده کهکشان‌های کوچک تر را می‌دزدند. نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که ممکن است کهکشان‌‌های بزرگ، مواد تشکیل‌ دهنده ستاره‌ها را از قلب کهکشان‌های کوچکتر بردارند. این تعامل موجب می‌شود که ساختارهای کیهانی کوچک تر، راکد بمانند و رشد آنها متوقف شود. در حالی که همتایان بزرگ تر آن‌ها به رشد خود ادامه می‌دهند. برای آگاهی بیشتر درباره این موضوع با مجله دلتا همراه باشید. ساختار‌های تعاملی در هر اکوسیستم روی زمین، یک زنجیره غذایی وجود دارد که موجودات بزرگتر آن، موجودات کوچک تر را شکار می‌کنند. جهان میزبان مجموعه گیج‌کننده‌ای از کهکشان‌ها است که شکل‌ها و اندازه‌های گوناگونی دارند. تعامل میان این ساختارهای بزرگ، به طور شگفت‌آوری عادی است. کهکشان‌های بزرگ و کامل شکل گرفته از جمله کهکشان راه شیری، کهکشان‌های کوچک تر را با دقت بیشتری جذب می‌کنند. در هر حال، تعاملات بسیاری نیز وجود دارند که در آن، هر دو کهکشان زنده می‌مانند. در این شرایط ساختارهای کوچک تر، به آنچه با نام کهکشان ماهواره‌ای می‌شناسیم، تبدیل می‌شوند و به دور کهکشان بزرگ تر می‌چرخند. کهکشان‌های کوچک تر طی این فرآیند، به طور کامل جذب نمی‌شوند. بلکه جذب آنها به صورت قطعه قطعه صورت می‌گیرد. ستاره‌شناسان، این موضوع را می‌دانستند که کهکشان‌های بزرگ، از گاز اتمی بین ستارگان، تغذیه می‌کنند. پژوهش‌های جدید نشان داده‌اند که خسارت وارد شده به این کهکشان‌های کوچک تر ممکن است بیش از حد تصور باشد. براساس این پژوهش‌ها، کهکشان‌های بزرگ، در حال دزدیدن ذخایر گاز مولکولی هستند. که در ابرهای بزرگ اطراف هسته‌های ساختارهای کیهانی کوچک تر وجود دارد. گاز‌های میان ستاره‌ای این ذخایر گاز، برای ایجاد نسل جدیدی از ستاره‌ها نیاز هستند. کهکشان‌ها برای رشد کردن، به تولید مداوم آنها نیاز دارند. یک گروه پژوهشی، ابتدا از یک شبیه‌سازی‌ رایانه&zwn,مجله دلتا,دانستنی ها,کهکشان های دزد,ساختار کیهانی,بزرگترین ساختارهای کیهانی شناخته شده ...ادامه مطلب

اخترشناسان بتازگی رشته‌هایی، به طول صدها میلیون سال نوری کشف کرده‌اند که عظیم‌ترین جرم در حال چرخش، در کیهان به شمار می‌روند. دانشمندان پدیده چرخش اجرام در کیهان را  زمانی کشف کردند که در حال نقشه‌‌ برداری از حرکت “رشته‌‌های کیهانی” بودند. این رشته‌‌‌های کیهانی، پل‌‌‌هایی از کهکشان‌‌‌ها و ماده تاریک ( ماده‌ای نامرئی که در کهکشان‌های مختلف پخش شده و آن‌ها را احاطه کرده و عامل خمیدگی آن‌ها است) به شمار می‌روند که اجرام کیهان را به هم متصل می‌کنند. در این مطلب از مجله دلتا از چگونگی این اتفاق مطلع می‌شویم. پس از تولد کیهان طی رویداد «بیگ بنگ»، گازی که بیشتر ماده شناخته شده در کیهان را تشکیل می‌داد، فرو پاشید و صفحات عظیمی را تشکیل داد. سپس شکسته شد تا رشته‌‌های این شبکه عظیم کیهانی تشکیل شود.  اخترشناسان می‌گویند: اگرچه این‌‌ها استوانه‌‌های نازکی‌(چیزی شبیه مداد) به طول صدها میلیون سال نوری‌اند، اما قطر آن‌ها تنها چند میلیون سال نوری است. خود کهکشان‌‌ها در این مقیاس‌‌ها فقط ذرات غبار محسوب می‌شوند. آن‌‌ها در مسیری مدار مانند و پیچ درپیچ و مارپیچی حرکت می‌‌کنند و حین حرکت، به دور محور مرکزی این رشته‌‌ها می‌چرخند. این رشته‌‌ها بزرگترین اجرامی هستند که تاکنون دیده‌‌ایم و می‌چرخند این بدان معنی است که حرکت زاویه‌‌ای می‌‌تواند در مقیاس عظیم نیز صورت گیرد. چنین چرخشی پیش از این تاکنون هرگز در چنین مقیاس عظیمی مشاهده نشده بود. شاید ساز و کار فیزیکی نا‌شناخته‌ای باعث چرخش اجرام در کیهان شده باشد. این پدیده یکی از بزرگ‌ترین “رازهای کیهان” محسوب می‌شود. رازی که محققان به رمزگشایی از آن بسیار مشتاق‌‌اند. در این میان این نکته قابل ذکر است که، «بیگ بنگ» در زمان شکل‌گیری کیهان، باعث ایجاد چرخش اجرام در عالم نشده است. چنین عاملی باید بعدها پدیدار شد,مجله دلتا,دانستنی ها,چرخش اجرام در کیهان,سرعت حرکت کهکشان,اسرار گردش کهکشان ...ادامه مطلب